W pierwszej części wprowadzenia przedstawiliśmy niektóre z czynników, które mogą wpłynąć na obniżenie motywacji uczestników kursu e-learningowego. Teraz przejdziemy do tych, które sprzyjają jego systematyczności i aktywności. Proszę zwrócić uwagę, że nie wszystkie odnoszą się do pracy na samym kursie. Wielu problemów da się uniknąć już na etapie projektowania kursu. 

Przede wszystkim prowadzący nie może zakładać, że uczestnicy kursu przejdą przez niego z motywacją, jaką mieli, przystępując do nauki. Musi się starać o jej podtrzymanie i rozwinięcie. Na bardziej szczegółowym poziomie prowadzący powinien:

• Starać się zrozumieć różnice w motywacji. Uczestnicy są na kursie z różnych powodów i mają różną motywację do tego, by się uczyć. Nie wszystkie sposoby motywowania ich są więc uniwersalne. Jednej osobie może wystarczyć, że jej wysiłki są doceniane, inna pracuje dla certyfikatu.
  
  
• Odpowiednio organizować środowisko pracy. Jeśli uczestnik będzie poświęcał więcej uwagi na opanowanie narzędzi i zrozumienie stawianych mu wymagań niż na właściwą naukę, to osiągnięcie podstawowych celów kursu będzie od niego wymagało wielkiego samozaparcia. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na dobór narzędzi. Warto urozmaicać kurs, ale wykorzystanie zbyt wielu aplikacji i ich funkcjonalności może sprawić, że niektórzy poczują się zagubieni i zdemotywowani.
  
  
• Pomagać w trudnościach. Mimo starań prowadzącego można spodziewać się niespodziewanych trudności. Kiedy one wystąpią, trzeba je szybko i efektywnie rozwiązywać.
  
  
• Stawiać realistyczne wyzwania. Cele stawiane uczestnikom powinny stanowić dla nich wyzwanie, a z drugiej strony muszą być dla nich osiągalne. Odpowiednia trudność kursu stanowi czynnik motywujący.
  
  
• Dawać swobodę. Uczestnicy kursu często przystępują do niego z różnym poziomem wiedzy. Mają też odmienne szczegółowe cele. Niemożliwe jest więc, by kurs w takim samym stopniu odpowiadał każdemu. Można jednak zadowolić wszystkich uczestników, jeśli damy im więcej swobody. Można to osiągnąć przez projektowanie ćwiczeń, które pozwalają na odpowiedzi twórcze czy pozwalające uczestnikowi kursu odnieść się do jego własnych potrzeb czy praktyki zawodowej.
  
  
• Udzielać na bieżąco informacji zwrotnej. Prowadzący powinien być na kursie obecny. Dyskusje, ćwiczenia, pytania powinny być na bieżąco komentowane. Prowadzący musi współuczestniczyć w kursie.
  
  
• Chwalić. Marchewka jest znacznie lepszą techniką motywacyjną niż kij. Uczestników, którzy zrobią coś dobrze, należy nagrodzić, co z kolei zazwyczaj skutkuje większą mobilizacją do pracy.
  
  
• Mobilizować nieaktywnych. Są osoby, których aktywność na kursie jest niska lub spada z czasem. Nie należy ich pozostawić samym sobie. Warto się dowiedzieć, skąd wynika ich nieobecność i co można zrobić, by wrócili do systematycznej pracy.
  
  
• Dbać o atmosferę. Zespół może być efektywny, jeśli jego członków łączą tylko relacje zawodowe. Tym niemniej warto zadbać o to, by uczestnicy się polubili, a przede wszystkim, by nie było żadnych przedłużających się konfliktów. Pozytywna atmosfera sprzyja skutecznej nauce w grupie.